Naturalne instynkty i zachowania przodków
Zjadanie odchodów przez psy ma swoje korzenie w naturze. U dzikich przodków psów koprofagia była sposobem na utrzymanie czystości w legowisku oraz zacieranie śladów przed drapieżnikami. Suki opiekujące się szczeniętami do dziś instynktownie zjadają ich odchody, aby chronić młode przed chorobami i utrzymać higienę.
Dla części psów to zachowanie zostaje w dorosłym życiu, nawet jeśli nie ma już biologicznego uzasadnienia. To pokazuje, że nie każda koprofagia musi wynikać z choroby, tylko czasami to po prostu pozostałość po instynktach ewolucyjnych.
Niedobory żywieniowe i problemy zdrowotne
Jedną z częstszych przyczyn koprofagii są niedobory w diecie. Psy, które nie otrzymują odpowiednio zbilansowanej karmy, mogą próbować uzupełniać braki, sięgając po odchody, w których znajdują się resztki niestrawionego pokarmu.
Zdarza się także, że pies cierpi na zaburzenia wchłaniania, choroby trzustki lub jelit, przez co jego organizm nie przyswaja składników odżywczych tak, jak powinien. W takich sytuacjach warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, wykonać badania krwi i kału oraz dobrać lepszą karmę. Dieta wysokiej jakości i suplementacja często skutecznie eliminują problem.
Koprofagia jako efekt stresu i nudy
Psy, podobnie jak ludzie, potrafią odreagowywać napięcie na różne sposoby. Koprofagia bywa reakcją na samotność, brak zajęcia lub nadmiar stresu. Zwierzę, które spędza wiele godzin w samotności, może szukać sobie „rozrywki”, a zjadanie odchodów staje się sposobem na zabicie czasu.
Niekiedy przyczyną jest także chęć zwrócenia na siebie uwagi. Pies bardzo szybko zauważa, że właściciel reaguje gwałtownie na jego zachowanie, a dla niego każda reakcja jest formą kontaktu. Regularne spacery, zabawy umysłowe i wzbogacenie środowiska psa często pomagają ograniczyć problem.
Jak radzić sobie z koprofagią?
Najważniejsza jest profilaktyka, czyli regularne sprzątanie po psie i ograniczenie dostępu do miejsc, gdzie może znaleźć odchody. Jeśli przyczyną są niedobory żywieniowe, zmiana karmy na pełnowartościową i wprowadzenie suplementów może rozwiązać problem. Pomocne bywają także specjalne dodatki do karmy, które zmieniają smak odchodów, czyniąc je dla psa nieatrakcyjnymi.
W przypadku problemów behawioralnych warto wprowadzić więcej aktywności fizycznej, treningi posłuszeństwa i zabawy angażujące psa intelektualnie. Gdy koprofagia utrzymuje się mimo starań, konieczna jest konsultacja z weterynarzem lub behawiorystą, aby wykluczyć poważniejsze problemy zdrowotne i dobrać odpowiednie metody pracy.