Jak rozpoznać alergię pokarmową u kota?
Alergia pokarmowa u kota może manifestować się w różnorodny sposób – od przewlekłych problemów skórnych po zaburzenia ze strony układu pokarmowego. Najczęstsze objawy to uporczywe drapanie się, wygryzanie sierści, zaczerwienienia i strupy, szczególnie w okolicach głowy, szyi i brzucha.
Do tego dochodzą nawracające biegunki, wymioty lub luźne stolce. Warto zwrócić uwagę również na nieprzyjemny zapach z pyska, nadmierne wylizywanie łap i niechęć do jedzenia. Objawy te mogą występować przewlekle lub nawracać cyklicznie – często po podaniu konkretnego rodzaju karmy lub przysmaku. Diagnoza bywa trudna, dlatego niezbędna jest współpraca z weterynarzem i wnikliwa obserwacja zwierzęcia.
Na czym polega dieta eliminacyjna i jak ją bezpiecznie rozpocząć?
Dieta eliminacyjna to narzędzie diagnostyczne, które polega na podawaniu kotu jedzenia zawierającego tylko jeden rodzaj białka i jeden rodzaj węglowodanów – najlepiej składników, których wcześniej nie jadł. Cały proces trwa zazwyczaj od 6 do 12 tygodni i w tym czasie nie wolno podawać żadnych innych produktów: przysmaków, resztek z obiadu czy suplementów.
Do najczęściej stosowanych źródeł białka należą: królik, kaczka, dziczyzna lub specjalistyczne karmy weterynaryjne z hydrolizowanym białkiem. W trakcie diety obserwujemy, czy objawy ustępują – jeśli tak, w kolejnym kroku stopniowo wprowadzamy nowe składniki, aby zidentyfikować alergeny. Ważne, by prowadzić dziennik żywienia i działać pod okiem lekarza weterynarii, ponieważ nieprawidłowo przeprowadzona dieta może zaszkodzić kotu lub dać fałszywe wyniki.
Najczęstsze alergeny w kociej diecie
Choć koty mogą uczulić się praktycznie na każdy składnik pokarmowy, najczęstszymi winowajcami są źródła białka zwierzęcego. Kurczak, wołowina, ryby, nabiał oraz jajka to najczęstsze alergeny notowane w kocich przypadkach alergii pokarmowych. W niektórych przypadkach uczulać mogą też dodatki do karmy – konserwanty, barwniki czy wzmacniacze smaku. Właśnie dlatego dieta eliminacyjna powinna bazować na prostych składnikach bez zbędnych dodatków.
Wybierając karmę hipoalergiczną, zwracaj uwagę na jej skład – najlepsze będą te oznaczone jako monobiałkowe, bezglutenowe i przeznaczone specjalnie dla zwierząt z alergiami. Nie należy ufać hasłom marketingowym – jedyną skuteczną drogą do wykrycia alergenu jest systematyczne testowanie i eliminacja składników pod kontrolą specjalisty.
Jak wprowadzać nowe produkty i unikać nawrotów?
Po zakończeniu etapu eliminacji i ustąpieniu objawów przychodzi czas na tzw. prowokację – stopniowe wprowadzanie pojedynczych składników do diety, by sprawdzić, które z nich wywołują reakcję alergiczną. Każdy nowy produkt powinien być testowany przez minimum 7–10 dni, podczas których dokładnie obserwujemy zachowanie i stan zdrowia kota.
Jeśli po dodaniu nowego składnika pojawią się objawy – wracamy do bezpiecznej diety bazowej. Warto prowadzić szczegółowy dziennik: data wprowadzenia składnika, reakcja, zmiany w zachowaniu lub wyglądzie sierści. Po zakończeniu testów komponujemy indywidualny jadłospis z produktów, które nie wywołały reakcji. U kotów z silną alergią żywienie może na stałe opierać się na karmie weterynaryjnej lub samodzielnie gotowanym menu ustalonym z dietetykiem.