Dlaczego niektóre zęby mleczne nie wypadają same i jakie mogą mieć skutki uboczne?
U szczeniąt proces wymiany uzębienia powinien zakończyć się do 7. miesiąca życia. W praktyce jednak zdarza się, że niektóre zęby mleczne nie wypadają na czas, mimo że ich stałe odpowiedniki zaczęły już wyrastać. Taka sytuacja prowadzi do tzw. przetrwałych zębów mlecznych, które mogą skutkować poważnymi problemami – zarówno zdrowotnymi, jak i estetycznymi.
Główne zagrożenia to stłoczenie zębów, skrzywienie łuków zębowych, zaburzenia zgryzu oraz odkładanie kamienia nazębnego w trudno dostępnych miejscach. W skrajnych przypadkach może dojść do przewlekłych stanów zapalnych dziąseł, trudności w pobieraniu pokarmu i bólu podczas jedzenia. Najczęściej dotyczy to kłów, ale problem może objąć także siekacze czy przedtrzonowce.
Jak rozpoznać przetrwałe zęby mleczne u swojego psa?
Rozpoznanie przetrwałych zębów mlecznych wymaga czujności ze strony opiekuna, szczególnie między 4. a 7. miesiącem życia pupila. Kluczowym sygnałem jest obecność dwóch zębów w tym samym miejscu – mlecznego i stałego. Najczęściej widać to w przypadku kłów: stary ząb nadal tkwi w dziąśle, a tuż obok rośnie nowy.
Oprócz wizualnych objawów pies może wykazywać niechęć do gryzienia zabawek, jeść wolniej, nadmiernie się ślinić lub unikać dotykania pyska. Czasami pojawia się też charakterystyczny zapach z pyska, spowodowany namnażaniem się bakterii wokół zatrzymanego zęba. Regularne oględziny jamy ustnej i szybka reakcja na niepokojące zmiany pozwalają uniknąć komplikacji. Jeśli właściciel zauważy coś niepokojącego, warto jak najszybciej skonsultować się z weterynarzem.
Czy usunięcie przetrwałych zębów mlecznych jest zawsze konieczne?
Decyzja o usunięciu przetrwałych zębów mlecznych zależy od konkretnej sytuacji, ale w większości przypadków weterynarze zalecają interwencję. Zwlekanie z zabiegiem może prowadzić do nieodwracalnych zmian w uzębieniu i zgryzie psa. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, co minimalizuje stres i ból zwierzęcia.
Trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu minut, w zależności od liczby usuwanych zębów i ich stanu. Po ekstrakcji lekarz dokładnie oczyszcza miejsce zabiegowe, a następnie zaleca właścicielowi odpowiednią pielęgnację i obserwację przez kilka dni. Pies wraca do pełnej sprawności już po 1–2 dobach, choć czas gojenia może różnić się w zależności od organizmu. Kluczowe jest przestrzeganie zaleceń weterynarza i unikanie twardych pokarmów przez kilka dni po zabiegu.
Jak zapobiegać problemom z zębami mlecznymi i dbać o jamę ustną szczeniaka po leczeniu?
Zapobieganie przetrwałym zębom mlecznym opiera się przede wszystkim na systematycznej kontroli uzębienia oraz regularnych wizytach u weterynarza. Szczeniaka warto oswajać z dotykaniem pyska już od pierwszych miesięcy życia, co pozwoli łatwiej wykryć wszelkie nieprawidłowości.
Po zabiegu ekstrakcji niezbędne jest utrzymanie higieny jamy ustnej: można stosować specjalne pasty dla psów, gryzaki dentystyczne oraz płyny stomatologiczne. Dieta powinna być miękka i łagodna dla dziąseł przez kilka dni po zabiegu. Ważne jest także monitorowanie procesu gojenia – opiekun powinien zwrócić uwagę na zaczerwienienia, opuchliznę lub nieprzyjemny zapach. Regularna higiena i wizyty kontrolne pozwolą uniknąć nawrotów i zapewnią psu zdrowe zęby przez długie lata.